Obecnie znieczulenie to w klinice dentystycznej baza podczas większości stosowanych zabiegów. Oprócz tych zabiegów, jakie są całkowicie bezbolesne, w innych przypadkach używa się znieczulenie, aby zagwarantować pacjentom tak samo komfort psychiczny jak i fizyczny. Od lat wizyty u stomatologa, na przekór lękom pacjentów są bezbolesne oraz koncentrują się na pozytywnych rezultatach w leczeniu zębów. Zazwyczaj używane znieczulenie w stomatologii, to miejscowe znieczulenie stosowane w okolicy zębów. Rzadziej używa się znieczulenia ogólnego. Pośród sposobów znieczulania miejscowego wymieniane są 3 podstawowe: znieczulenie nasiękowe, powierzchniowe oraz przewodowe.
Powierzchniowe znieczulenie ma konsystencję żelu, sprayu lub kremu mającego w składzie znieczulenie. Nie potrzeba przy tym nakłuwania. Nakłada się je na powierzchni i choć aktywuje się najszybciej, to niezbyt długo. Najczęściej stosuje się je przed podaniem innego rodzaju znieczulenia. Niezbyt głębokiego wkłucia igłą wymaga nasiękowe znieczulenie. Tym sposobem aplikuje się znieczulenie w dziąsła w okolicy zęba, jaki dentysta będzie leczył i znieczula się końcówki nerwów. W przypadku bardziej wymagających zabiegów stomatologicznych trzeba użyć przewodowe znieczulenie. Ten typ znieczulenia wstrzykuje się bezpośrednio w nerw zębodołowy. W ten sposób znaczna część jamy ustnej poddaje się znieczuleniu – np. język, dolna warga lub broda. Z uwagi na to pacjenci tracą czucie w części twarzy, a rezultat ten może nie odpuszczać nawet przez kilka godzin od zabiegu.